ไทข่า ชาวลาวที่ว่าแน่เรื่องหนังเหนียว เก่งวิชามนต์ดำยังโดน “หลวงปู่สนธิ์” พระเถราจารย์ลุ่มน้ำโขงปราบจนเลือดอาบร้องขอชีวิต!!!

ไทข่า ชาวลาวที่ว่าแน่เรื่องหนังเหนียว เก่งวิชามนต์ดำยังโดน “หลวงปู่สนธิ์” พระเถราจารย์ลุ่มน้ำโขงปราบจนเลือดอาบร้องขอชีวิต!!!

หลวงปู่สนธิ์ (พระครูสันธานพนมเขต) วัดท่าดอกแก้ว พระเถราจารย์ลุ่มน้ำโขง ผู้มีตะบารมีแก่กล้า มีพุทธาคมอันเข้มขลัง เมื่อครั้งที่ท่านดำรงธาตุขันธ์อยู่ หลวงปู่สนธิ์ท่านขึ้นชื่อมากในเรื่องการขับไล่ภูตผี กำจัดคุณไสย์มนต์ดำ วันนี้ “ทีมปาฏิหารย์” ใคร่ขอนำเอาประวัติของหลวงปู่สนธิ์ (พระครูสันธานพนมเขต) ที่มีผู้เรียบเรียงไว้ดีแล้วมาเล่าสู่กันฟัง เพื่อเผยแผ่บารมีเป็นสังฆบูชา
 

ประวัติพระครูสันธานพนมเขต

นามเดิมชื่อ สนธิ์ คงเหลา เกิดเมื่อวันที่ ๒๐ มิถุนายน พ.ศ. ๒๔๒๒ ที่บ้านท่าดอกแก้วเหนือ ต.ท่าจำปา อ.ท่าอุเทน จ.นครพนม เป็นบุตรคนที่ ๒ ของนายแสง และนางทุม คงเหลา โดยมีพี่น้องร่วมท้องเดียวกัน ๖ คนในปฐมวัย อายุได้๑๔ ปี จึงได้บรรพชาเป็นสามเณร ที่วัดท่าดอกแก้วใต้ (วัดโสดาประดิษฐ์ ในปัจจุบัน) เมื่อบรรพชาแล้วก็ได้ฝากตัวเป็นศิษย์ศึกษาเล่าเรียนอักษรธรรม (ไทยน้อย) ลาว ขอม และสวดมนต์สูตรต่างๆ อยู่ในสำนักของท่านอาจารย์นนท์ จนมีวิชาความรู้ตามสมควรแก่ภาวะการศึกษาอยู่ในสมัยนั้น พอสามเณรสนธิ์อายุครบ ๒๐ ปี ก็ได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุ ณ พัทธสีมา วัดท่าดอกแก้วใต้ เมื่อวันที่ ๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๔๔๒ โดยมีพระอาจารย์ภูมี เป็นพระอุปัชฌายะ, พระอาจารย์นนท์ เป็นกรรมวาจาจารย์ และพระอาจารย์สม เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ในสมัยนั้น โดยได้ฝากตัวเป็นศิษย์กับ ท่านพระอาจารย์สีทัตถ์ ญาณสัมปันโน (สุวรรณมาโจ) ศึกษาทางด้านวิปัสสนาธุระ ที่วัดป่าอรัญญคามวาสี (วัดพระธาตุท่าอุเทน ในปัจจุบัน) ศึกษาอยู่ได้ ๑ พรรษา จนนับได้ว่าเป็นศิษย์ผู้มีความรู้ความสามารถองค์หนึ่งของพระอาจารย์ หลังจากนั้นก็อำลาพระอาจารย์ไปจำพรรษาอยู่ที่วัดห้วยออน แขวงเมือง บ่อสะแทน ประเทศลาว อยู่กับพระอาจารย์โสดา ซึ่งเป็นลุงของท่านเป็นเวลา ๓ ปี แล้วจึงได้ย้ายกลับมาจำพรรษาที่วัดท่าดอกแก้ว ซึ่งเป็นสำนักเดิมของท่าน โดยการอาราธนาของอุบาสกอุบาสิกาบ้านท่าดอกแก้ว ต่อมาเจ้าอาวาสวัดท่าดอกแก้วถึงแก่มรณภาพลง ท่านก็ได้รับการแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดท่าดอกแก้วตั้งแต่ พ.ศ. ๒๔๕๒ ปรกติเป็นผู้ร่าเริงอยู่เสมอ มีเมตตาจิตอยู่เป็นประจำ ฉะนั้น จึงทำให้ประชาชนทั้งหลายเคารพนับถือท่านมากทั้งใกล้และไกล ตั้งอยู่ในฐานะเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของศิษยานุศิษย์ทุกคน จนพากันเรียกท่านว่า “หลวงพ่อ” อย่างสนิทปากสนิทใจทุกคำไป เมื่ออายุเข้าวัยชราโรคภัยไข้เจ็บเข้าเบียดเบียนสังขารร่างกายของท่าน บรรดาศิษยานุศิษย์ต่างก็ได้พยายามเอาใจใส่ดูแลถวายการรักษาพยาบาลเรื่อยมา ในวันที่ ๑๔ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๑๐ เวลา ๑๕.๓๐ น. หลวงปู่พระครูสันธานพนมเขตก็ได้แก่ถึงมรณภาพลง ณ วัดท่าดอกแก้ว ด้วยอาการสงบ ท่ามกลางศิษยานุศิษย์เป็นจำนวนมาก นับอายุโดยปีได้ ๘๘ ปี โดยพรรษาได้ ๗๔ พรรษาหากนับตั้งแต่เณร เป็นพระเกจิอาจารย์ที่มีชื่อเสียงโด่งดัง วิทยาคมเข้มขลังรูปหนึ่งของ จ.นครพนม

จากคำบอกเล่าถึงเรื่องอิทธิฤทธิ์ของหลวงปู่สนธิ์ วัดท่าดอกแก้วเหนือ โดย ท่านพระครูธรรมสารวิลาส เจ้าอาวาสวัดศรีชมชื่น  บ้านคำพอก ต.ท่าจำปา อ.ท่าอุเทน จ.นครพนม

ท่านเป็นพระลูกศิษย์องค์หนึ่งที่ได้ศึกษาวิชาอาคม ข้อวัตรปฏิบัติ ในครั้งหลวงปู่ยังมีชีวิตอยู่ได้กรุณาเล่าให้ฟังมีดังเรื่องราวต่อไปนี้
- กิจวัตรของหลวงปู่สนธิ์ ท่านเป็นพระที่เคร่งใน ศีลวัตร ข้อวัตรปฏิบัติต่างๆ และมีครรลองหนึ่งที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะท่านคือท่านจะนั่งสมาธิทุกวัน ตั้งแต่เวลา ๑๓.๐๐-๑๖.๐๐ น. ทุกวันเป็นปรกติ และเมื่อครบเวลากำหนดท่านจะตีฆ้อง ๓ ที และเปิดโอกาสให้ลูกศิษย์ และผู้สนใจเรียนศาสตร์วิชา อาคมเข้ามาเรียนกับท่านโดยไม่เว้นแต่ละวัน นอกเสียจากป่วยไข้ ไม่สบาย หรือไม่อยู่ วิชาอาคม ท่านมีเยอะใครที่จะเรียนตามท่านแล้วจบ ต้องเรียนกับท่านอย่างน้อย ๕ ปี ซึ่งคนที่เรียนจากท่านเยอะสุดคือลุงจารย์จอม บ้านปากทวย ต.เวินพระบาท อ.ท่าอุเทน จ.นครพนม ซึ่งได้ถึงแก่กรรมไปแล้ว ก็เรียนจากท่านได้แค่ครึ่งเดียว สวนการรักษาคนผีเข้า เจ้าทรง ไสยศาสตร์ มนต์ดำ มีคนเป็นจำนวนมากที่มารักษากับหลวงปู่สนธิ์ในสมัยนั้น ท่านเสกเป่า โดยคาถาวิชา ที่หัว ที่ขมับ คนที่ผีเข้า ก็จะดิ้นชัก ดิ้นงอ และสลบไป ไม่นานก็จะลุกขึ้นได้เอง อัตโนมัติ หายเป็นปรกติ ยังความอัศจรรย์ผู้พบเห็นและญาติๆของผู้ที่มารักษายิ่งนัก
อีกเรื่องที่กล่าวขานกันเป็นเรื่องที่ท่านเอ่ยเล่าให้ศิษย์ใกล้ชิดได้ฟังเท่านั้น
การปราบพยศไทข่า ประเทศลาว ในครั้งหนึ่งท่านได้ไปธุดงค์ในฝั่งประเทศลาว ได้พบชนเผ่าไทข่า ซึ่งเต็มไปด้วย มนต์ดำ ไสยศาสตร์ ว่าน หรือพวกเล่นของ ซึ่งในครั้งนั้นท่านได้ปักกดใกล้หมู่บ้าน ได้มีคนที่เก่งวิชาในหมู่บ้าน เมื่อเห็นท่านก็จะลงของกับท่าน โดยเขาว่าเขาคงกระพัน ฟันแทงไม่เข้า ในขณะนั้นเขาได้แสดงโชว์หลวงปู่สนธิ์ก่อน ท่านได้ดูแล้ว ขีดเส้นบนพื้นดิน แล้วให้คนนั้นเดินเลยเส้นที่ขีดเข้ามามาแสดงใหม่ ปรากฏว่าฟันเข้าจนเลือดไหลเป็นจำนวนมาก และท่านก็ได้เมตตา ใช้คาถาคัดห้ามเลือดให้หยุดในทันที ทำให้คนนี้ก้มกราบ และขอฝากตัวเป็นลูกศิษย์ท่าน
หลังจากการธุดงค์ในครั้งนั้น ยังผลชื่อเสียงท่านเป็นที่รู้จัก เกียรติคุณท่านในหมู่บ้านที่เป็นไทข่าและหมู่บ้านใกล้เคียง ทำให้พวกที่เก่งวิชา อาคมในแถบนี้ต้องการเอาคืน ต้องการพิสูจน์ใครแน่จริง จึงมีการตามมาที่วัด โดยหลวงปู่สนธิ์ท่านก็ให้ไปพักที่กุฏิ รับรอง แขก ในเวลาค่ำคืน การแสดงฤทธิ์ก็เกิดขึ้น ไทข่าที่มาพักก็ นำเบ็ด ออกมาตกที่หน้าต่างที่พัก ซึ่งอยู่ในวัดบนพื้นดิน และเขาก็ได้ปลาติดเบ็ดเป็นพวกปลาดุก ขึ้นมาเป็นจำนวนมาก เมื่อหลวงปู่สนธิ์รู้แล้ว ท่านจึงกำหนดจิตให้ปลานั้นกลายเป็นงูตัวใหญ่ ติดเบ็ดขึ้นมา จึงทำให้ไทข่าผู้นั้นตกใจ ร้องตะโกนลั่นวัด กลัวงู และหนีกลับกลางคืนเลย และเมื่อรุ่งเช้าชาวบ้านไปวัดก็มาบ่นว่าปลาที่หามาได้นำมาขัง ไว้ในแอ่ง ในโอ่ง หาย หลวงปู่สนธิ์ก็ยิ้มให้และนิ่ง สงบ โดยไม่ได้บอกชาวบ้าน นอกจากเล่าแก่ลูกศิษย์ฟัง
ขอบคุณผู้เรียบเรียงประวัติของหลวงปู่สนธิ์ วัดท่าดอกแก้ว ไว้ ณ ที่นี้ (ไม่ทราบนามผู้เขียน)
ที่มา FB : เพจตำนานเล่าขานพระผู้ทรงฌานอภิญญาครูบาอาจารย์ผู้เรืองวิชาอาคม