หลวงตามหาบัวพูดเรื่องเสือกับหลวงปู่ตื้อ

ในหนังสือ “พ่อแม่ครูอาจารย์” ซึ่งเป็นประวัติของหลวงตามหาบัวญาณสัมปันโนวัดป่าบ้านตาดจังหวัดอุดรธานีได้พูดถึงหลวงปู่ตื้อภายใต้หัวข้อ “เสือกับหลวงปู่ตื้อ” ดังนี้

หลวงปู่ตื้อบ้านข่าสามผง เราเคยไปพักอยู่เหมือนกันแต่ก่อนไปภาวนาเสือชุมมากแถวนั้นหลวงปู่ตื้อท่านมีคาถาเป็นครูเสือไปอยู่ไหนเสือมักมานอนเฝ้าอยู่รอบๆข้างๆที่พักท่าน

หลวงปู่ตื้อไปอยู่แม่ฮ่องสอนไปอยู่ในบ้านเสือก็มาอยู่ด้วยเสือโคร่งใหญ่นะ...มันมาแอบอยู่ด้วย

ผู้เฒ่า (หลวงปู่ตื้อ) ไม่ได้สนใจกลัวมันแหละเพราะมันเป็นครูคนอื่นนั่นสิพระไปอยู่ด้วยพอดีกลางคืนพระปวดเบาจะออกมาเบาออกมาเสือมันหมอบอยู่ข้างๆเสือฮ่าๆใส่เสียงร้องจ๊าก...วิ่งมา

มันไม่มีอะไร ... มันจะเป็นอะไรมันไม่เป็นไรแหละหลวงปู่ตื้อบอกว่าไม่เป็นไรมันตื่นบางทีมันอาจทักทายเฉยๆก็ได้ท่านว่าอย่างนั้น

เสือมันโฮกๆใส่พระก็โดดเข้ากุฏิกุฏิพังกระมังพระองค์นั้นมาอยู่ได้คืนเดียววันหลังเผ่นเลย...กลัวโอ๊ย! อยู่ไม่ได้

ไม่เป็นไรแหละ ... อยู่จะเป็นไรไปมันก็อยู่กับคนดีแล้วนี่หลวงปู่ตื้อท่านว่างั้นนะ

 

เสือมันอยู่แอบๆอยู่นี่ไม่ออกมาหาคนแหละบางทีก็เห็นมันอยู่ในป่าคนอยู่อย่างนี้แต่ถ้ามีคนแปลกหน้ามามันคำรามนะ ท่านว่าให้มันทำมันไม่ทำแหละเพราะมันเป็น “หมาของพระ...ว่างั้นเถอะรักษาเจ้าของ”ใครมาแปลกๆหน้านี่ไม่ได้มันขู่คำราม...ว่างั้น

พอหลวงปู่ตื้อว่า “อย่าไปขู่เขานะ” มันก็เงียบเลย

เวลาหลวงปู่ตื้อไปไหนมาไหนเสือมักจะตามไปรักษาท่านรักษาเงียบๆนะมันอยู่ในป่าแหละเสือ

ท่านไปพักภาวนานี่เสือมักจะมาอยู่ข้างๆถ้ามีคนแปลกหน้ามาเราถึงจะรู้ว่ามีเสือนะ

ถ้าไม่มีคนแปลกหน้ามาก็เหมือนไม่มีเสือมันไม่แสดงตัว

มันอยู่รอบๆข้างๆถ้ามีคนแปลกหน้ามามีพระแปลกหน้ามามันคำรามใส่บางทีขู่คำรามเฮ่อๆ ใส่ ...

โอ๊ย!ไม่เป็นไรแหละ ... มันรักษาพระมันอยู่นี้เป็นประจำ... ไม่เป็นไร... ไม่ต้องกลัวมัน

นี่หลวงปู่ตื้อท่านเป็นอย่างนั้นนะ

 

ที่มา : หนังสือ “พ่อแม่ครูอาจารย์” ซึ่งเป็นประวัติของหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน