ตกนรกแน่!! หลวงปู่จามเตือน พวกขโมยขุดกรุพระ ไม่มีทางรอดจากอเวจี เกิดอีกทีก็กลายเป็นเปรตซ้ำ!!

ในหนังสือธรรมะประวัติหลวงปู่จาม มหาปุญโญ ท่านเล่าว่า ใน พ.ศ. ๒๔๘๗ หลวงปู่สิม พุทฺธาจาโร ชวนท่านไปภาวนาที่วัดอุโมงค์ เมืองเชียงใหม่ มีเรื่องเล่าน่าสนใจเกี่ยวกับกรุสมบัติของวัดนี้ ดังนี้

 

“... วัดอูบมุงหรือวัดอุโมงค์ ตั้งอยู่ด้านหลังของมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ในปัจจุบัน แต่สมัยนั้นเป็นป่าทึบ เป็นวัดร้างไม่มีใครอยากเข้าไปใกล้เพราะเขาว่าขึดหลวงเข็ดขวาง บริเวณนั้นมีซากก้อนอิฐ เขาก่อเป็นแนวเป็นเส้นไว้อยู่ ดินจี่กระจัดกระจายอยู่ มีเจดีย์เก่าศิลปะลังกา

 

วัดนี้เป็นวัดที่เจ้าเมืองสุโขทัยส่งศาสนาขึ้นไปให้เจ้าเมืองเชียงใหม่เอาพระสงฆ์มาแต่ศรีลังกามาอยู่สุโขทัยแล้วส่งขึ้นมาเมืองเวียงพิงค์ จึงได้ก่อสร้างวัดอุโมงค์นี้ขึ้น

 

การก่อสร้างเจดีย์ของคนโบราณนั้น เขาจะวางรากฐานแต่ใต้ดินขึ้นมาตรงกลางก็ขุดดินเป็นโพลงเอาดินจี่มาก่อเป็นอุโมงค์ คนเมืองเหนือเขาเรียกอูบมุง แล้วเอาสมบัติของมีค่าของมากค่าเข้าบรรจุไว้เพื่อเป็นการบูชาพระธาตุเจดีย์ ก็สุดแท้แต่ว่าใครจะมีของมีค่าอันใดก็เอามาเป็นวัตถุบูชาเป็นเครื่องสักการะบูชาพระศาสนา

 

แต่วัดอุโมงค์นี้เป็นวัดของเจ้านายและเป็นวัดเชื่อมต่อสัมพันธ์กันทางศาสนา จึงเป็นวัดคนรวยอุปถัมภ์กันมาก ของมีค่าก็มาก

 

เขาเล่าให้ฟังว่า “หลายปีมาแล้วท่านเอ้ย มีโจรคนพาล ๙ คน พากันขุดฐานเจดีย์ลอดเข้าไปในอูบมุงแล้วขนเอาทองคำ เงิน นาค ของโบราณของมีค่าออกมาได้คนละหาบบุงหาบต่า เอาออกมาขายให้พวกฝรั่งอังกฤษ บางคนก็ยังไม่ได้ขายตายก่อนก็มี บางคนขายไปแล้วตายก็มี เดี๋ยวนี้ตายแล้ว ๘ คนท่านเอ้ย ยังเหลือคนสุดท้ายคนนี้ยังไม่ได้เอาไปขายเห็นคนอื่นตายก็กลัวแล้วจึงเอามาคืนพระธาตุ จึงพอได้เป็นแต่บ้า หากท่านพากันออกไปบิณฑบาตพรุ่งนี้ต้องเห็นแน่นอน”

 

ก็จริงอย่างโยมเขาว่า วันรุ่งขึ้นก็ออกบิณฑบาตเข้าไปในหมู่บ้านเห็นอีตาคนหนึ่งอายุมากแล้วล่ะ เป็นคนเฒ่าแล้ว ๗๖ ปี พอเห็นพระมาบิณฑบาตแล้วก็เดินเข้ามาหา

 

มาใกล้แล้วก็ว่า “ มึงจะเอากูบ่

 

มึงจะเอากูบ่ ”

 

ท่านอาจารย์สิม (พุทฺธาจาโร) พิจารณาดูว่าเป็นคนบ้า เพิ่นก็เดินเว้นไป อีตานั้นมาก็ถลึงตาใส่เรา “มึงจะเอากูบ่ มึงจะเอากูบ่”

 

เราก็ไม่กล้าจะเดินเว้นตาแกไปได้

 

จนพวกผู้หญิงที่รอใส่บาตรร้องมาใส่ นิมนต์เต๊อะท่านเอ๊ย อุ้ยบ้านี้บ่เยียะอะหยังหรอกมาเถ๊อะ”

 

เราก็เว้นห่างแล้วก็ไปรับบิณฑบาต

 

ท่านอาจารย์สิม (พุทฺธาจาโร) ได้แต่หัวเราะ

โยมเขาเล่าว่า “อีตานี้ยังไม่ได้เอาไปขายเก็บซ่อนไว้ก่อนเพราะกลัวทางการเจ้านายจะใส่โทษ พวกที่ทยอยเอาของพระธาตุนั้นไปขายก็ตายแบบเดียวกันหมด เลือดออกปากออกดังออกหูเหมือนกับถูกกระแทกหน้าอกแล้วเลือดพุ่งออก ยังเหลือแต่อุ้ยบ้านี้ล่ะ ขอนิมนต์ท่านอาจารย์ช่วยเหลือเมตตาสัตว์โลกด้วยเต๊อะเจ้า”

 

ก็ไม่นานในพรรษานั้นแหละ อีตาอุ้ยบ้าก็ตายอย่างคนอื่น ๆ ตายเลือดออกปากออกก้น

 

คนพวกนี้ลักทรัพย์ของเจดีย์เป็นของเขาเอาไว้เครื่องบูชาพระธาตุเจดีย์ตายไปก็ไปนรก พ้นจากนรกมาก็เป็นเปรต อีกนานกว่าเขาจะได้เกิดมาเป็นมนุษย์ได้บำเพ็ญอีกต่อไป”

 

------------------------------------

 

ขอบคุณข้อมูลจาก - dhammasavana.or.th