กระทบเป็นลูกโซ่ ชาวนากุมขมับ ถูกโรงสีปฏิเสธซื้อข้าว หลังไม่สามารถระบายออกได้ เพราะธุรกิจร้านอาหารปิดตัว

จากสภาวะการระบาดของโควิด-19 ทำให้หลายธุรกิจต้องหยุดชะงักลง โดยเฉพาะธุรกิจร้านอาหารที่ต้องปิดตัวลงเนื่องจากไม่สามารถเปิดให้ผู้บริโภคนั่งรับประทานอาหารในร้านได้จากมาตรการคุมเข้มของทางภาครัฐ เพื่อหยุดการกระจายเชื้อ ทั้งนี้ยังส่งผลไปถึงการจัดซื้อวัตถุดิบในการประกอบอาหารที่ลดลงส่งผลให้ผู้ค้าระบาดของได้น้อยไปจากเดิม ล่าสุดผู้ใช้เฟซบุ๊กท่านหนึ่งได้ออกมามาเผยเรื่องราวของโรงสีแห่งหนึ่งซึ่งถือว่าเป็นโรงสีขนาดใหญ่อันดับ 2 ในภาคเหนือยังประสบปัญหาการระบายข้าวเนื่องจากไม่มียอดสั่งซื้อจนอาจกระทบได้ โดยผู้ใช้เฟซบุ๊กท่านนี้เล่าว่า... 

ผมมีพ่อเป็นชาวนา...มีเพื่อนเป็นเจ้าของโรงสี รับซื้อข้าวจากชาวนา ช่วงนี้เรากำลังดำนาปลูกข้าว รอเวลาอีก 4 เดือนจะเอาไปขายให้โรงสี แต่โรงสี ‘เสี่ยโหน่ง’บอกกับผมว่าตอนนี้ โกดังความจุ 40,000 ตัน มีข้าวที่ยังขายไม่ได้ 30,000ตัน เหลือพื้นที่ที่จะรองรับข้าวได้อีกแค่ 10,000 ตันเพื่อนผมใช้เงินซื้อข้าวไปแล้ว 200 กว่าล้าน กู้มาอีก 90 กว่าล้าน มีภาระดอกเบี้ยเดือนละล้านมีแต่รายจ่าย ไม่มีรายได้ เพราะข้าวขายไม่ได้สักเม็ด ถ้าอีก 3 เดือนจากนี้ไป ข้าวยังขายไม่ได้ จากส่งออกไม่ได้ ร้านอาหารปิด โรงแรมปิด นักท่องเที่ยวไม่มีเข้ามา ปีนี้โรงสีจะไม่รับซื้อข้าว!!!เพราะไม่เหลือเงินซื้อข้าว ไม่มีพื้นที่เก็บ

ชิบหายละสิ...แล้วข้าวที่พ่อผม เพื่อนบ้านผมเก็บเกี่ยวจะเอาไปขายใคร ค่าปุ๋ย ค่ายา ค่าเกี่ยวเขาก็รอจะเก็บเงินหลังฤดูไหนจะค่าเทอมหลาน หนี้ธกส. อีกสารพัดนี่คือสถานการณ์ของโรงสีอันดับ 2 ของภาคเหนือ ที่สายป่านยาวๆแน่นๆนะครับ โรงอื่นก็ไม่ต่างกัน มีแต่คนขาย ไม่มีคนซื้อเมื่อปลายท่อเริ่มตันข้าวขายไม่ได้ สิ่งที่ตามมาเป็นลูกโซ่ก็คือชาวนา ลูกหลานชาวนา ปัญหาหนี้สิน ปัญหาสังคม ปัญหาการศึกษาแต้มบุญเก่ากำลังจะหมด ลูกโป่งถูกอัดแก๊สแน่นจัดแล้วใกล้แตกเต็มทีพร้อมรับมือกับมันหรือยัง? ลำพังวันนี้ ยังก้มหน้า ก้มตาแก้ปัญหาคนติดเชื้อเพิ่มแค่ล็อคดาวน์ ไม่ล็อคดาวน์ ก็สับสนวุ่นวายกันแล้ว ...เงยหน้าขึ้นมาอีกที หายนะทางเศรษฐกิจที่รออยู่ข้างหน้า ไม่อยากนึกภาพเลย อึ๋ยยยย